Festivalterrein Spoorzone in Tilburg was zondag 6 juli de locatie van de eerste editie van het WOO HAH!-festival. Ruim 4000 hiphopliefhebbers verzamelden zich om er een groot feest van te maken.
De organisatie heeft gelijk groots uitgepakt. Het terrein, direct naast het Centraal Station, bestaat uit 3 verschillende podia. De bezoekers komen binnen in een enorme hal, inclusief een food corner, zitplekken en een aantal plekken waar merchandise wordt verkocht. Ook het eerste podium bevindt zich hier, de Xite-stage. Diverse Nederlandse artiesten zullen hier gedurende de dag optreden, afgewisseld met een open mic battle, een poetry circle en verschillende b-boy dance battles. Het tweede podium, de Canna-stage, is ook binnen. Deze hal lijkt qua oppervlakte nog ruimer. Het laatste podium, de Puna-stage, bevindt zich op een groot buitenterrein. Verder is er binnen ruimte gemaakt voor twee skatebanen.
Qua artiesten belooft het een mooie dag te worden. De organisatie heeft een groot aantal binnen- en buitenlandse artiesten weten te strikken, waaronder opkomend talent als Isaiah Rashad en YG, maar ook gevestigde namen als Mos Def en Method Man & Redman. Ook de Nederlandse hiphopscene is goed vertegenwoordigd met artiesten als Typhoon, Hef en Great Minds.
Het eerste optreden op de Puna-stage komt van Isaiah Rashad. Het terrein is nog matig gevuld als het talent van Top Dawg Entertainment het podium betreedt. Zijn performance komt wat ongeïnspireerd over, het gaat een beetje op de automatische piloot. Desondanks heeft het aanwezige publiek het al prima naar zijn zin.
Het optreden van Isaiah Rashad wordt snel vergeten als Typhoon zijn entree maakt op het inmiddels volgestroomde terrein. Samen met een band laat hij tracks van zijn nieuwe album ‘Lobi Da Basi’ horen. Je merkt aan alles dat hij het naar zijn zin heeft en dit enthousiasme slaat over op het publiek. Vanaf ‘Surfen’, het eerste nummer dat wordt ingezet, is duidelijk dat Typhoon alles geeft. Dit komt het beste tot uiting bij het nummer ‘IJswater’, een nummer dat live blijkbaar nog veel beter is dan op plaat.
Hierna is het de beurt aan Great Minds. De stemming zit er goed in en het publiek kan duidelijk niet wachten om Sticks, Jiggy Djé, Winne en Dr. Moon aan het werk te zien. Zodra het eerste nummer wordt ingezet komt er echter een enorme stortbui over Tilburg heen. Het overvolle festivalterrein stroomt binnen enkele minuten leeg. Slechts een groepje van 40 à 50 diehards blijft in de regen staan. Dit zorgt voor erkenning bij Great Minds, die ondanks alles een prima en energiek optreden afleveren.
Binnen is de Canna-stage ondertussen volgestroomd voor The Opposites. Het duo stond niet in de oorspronkelijke line-up, maar bij afzegging van Earl Sweatshirt zijn ze toch op komen draven. Dit blijkt geen verkeerde zet, want vanaf het eerste nummer ‘Droom, Denk, Doe’ gaat het los. The Opposites hebben er zin in en leveren een voor hun kenmerkend optreden af, inclusief een paar hardcore tracks en een enorme mosh pit als het optreden bijna is afgelopen.
Snel weer naar buiten, want het is inmiddels droog en hiphop grootheid Mos Def staat op het programma. Het terrein is weer afgeladen. Kosha Dillz, gedurende de dag de host van het podium, levert een paar eigen tracks af. Dit duurt steeds langer en leidt tot de eerste vraagtekens van het publiek. Geen zorgen, aldus Kosha Dillz. Mos Def is aanwezig en kan ieder moment op het podium verschijnen. Op een gegeven moment duurt het echter zo lang dat Kosha Dillz geen tracks meer lijkt te hebben en een soort stand up comedy show begint af te leveren. Het publiek begint steeds meer te morren, maar ondanks de moeilijke situatie maakt hij er het beste van. Vervolgens is het eindelijk zo ver. Mos Def betreedt een uur te laat het podium. Hij laat vooral tracks horen waarop hij veel zingt. Dit terwijl een hiphop publiek als dit toch vooral classics als ‘Mathematics’ en ‘Ms. Fat Booty’ hoopt te horen. Verder staat het geluid iets te zacht. Door het lange wachten is het optreden van Danny Brown op de Canna-stage inmiddels onderweg.
Wat Mos Def miste, compenseert Danny Brown volledig. De excentrieke rapper geeft alles en brengt deze energie over op het publiek. Ondanks het outdoor optreden van Mos Def is het ook binnen goed gevuld. Het aparte stemgeluid van Danny Brown is even wennen, maar komt live goed over. Ook de beats lenen zich prima voor een degelijke, energieke show.
Op de Puna-stage is Mos Def nog steeds bezig. Prima timing, want hij zet net ‘Mathematics’ in. Dit is de Mos Def die iedereen wil horen, ondanks het feit dat het geluid nog steeds iets te zacht staat, iets wat bij alle andere optredens geen issue was. Op de Xite-stage zijn Hef & Crooks inmiddels aan hun show begonnen. Het podium naast de food corner en chill zone is het kleinste van de 3. Dit blijkt echter perfect voor de 2 Nederlandse mc’s. In een half uur durend optreden laten ze een gretige indruk achter. Een van de hoogtepunten is ‘Get Money’, dat 5 jaar geleden uitkwam maar nog steeds fris klinkt.
Op naar buiten weer, waar Chance The Rapper en zijn band op het programma staan. De jonge Chance heeft veel indruk gemaakt met zijn vorig jaar verschenen mixtape ‘Acid Rap’. Hij heeft een creatieve rapstijl en laat dit ook live horen. Hij rapt verstaanbaar en de band is een goede aanvulling. Hij benut zijn 45 minuten optimaal en is een prima opwarmer voor de grootste act van de dag, Method Man & Redman. Deze 2 grootheden stonden oorspronkelijk ingepland op de Puna-stage, maar aan het einde van zijn optreden laat Chance The Rapper weten dat ze zijn verplaatst naar de Canna-stage.
De menigte verplaatst zich in hoog tempo naar binnen. Binnen no time is de zaal afgeladen. Al snel verschijnen Meth & Red op het podium. Wat volgt is een uur vakwerk. Beide mc’s zijn inmiddels de 40 gepasseerd, maar leveren een show af alsof ze begin 20 zijn. Vanaf het begin gaat het los, al is het nog wel even inkomen met wat tracks van het iets minder goed ontvangen album ‘Blackout! 2′. Als de route naar memory lane wordt ingezet gaat het dak er volledig af. De ene na de andere klassieker komt langs (o.a. ‘Time 4 Sum Aksion’, ‘Bring Da Pain’, ‘Method Man’). De show bestaat bijna alleen maar uit hoogtepunten, maar als ‘Da Rockwilder’ wordt ingezet is er niemand meer die stilstaat. Ook Mos Def en Danny Brown verschijnen nog op het podium. Danny Brown doet nog een poging tot stagediven, maar komt hierbij hard ten val. Ondertussen hebben Method Man & Redman al laten zien hoe het wel moet.
Het WOO HAH!-festival was meer dan geslaagd. Een prima sfeer, goede optredens en een mooie locatie. Zeker voor een eerste editie is er een goed evenement neergezet, met veel potentie voor de toekomst.